Augustus 1970. 18 ben ik. Ik heb een Kodak Instamatic gekocht en ga naar het popfestival op op het eiland Wight. Ik heb wat mensen ontmoet, gezamenlijk bouwen we een hut, dopen 'm Fuckingham palace en slaan daar spullen en drank (vooral goedkope cider) op. Deze foto heb ik niet zelf gemaakt, ik ben de jongen met het zwarte nepleren jasje. Achter me staat een spreekwoordelijk gierige Schot, hij deelde echt niks. De jongen met het lange blonde haar, een echte scandinaviër is Ingemar Landén, Zweed, drummer, dan nog kunsthistoricus in de maak. Met hem en zijn maat Ernie Anderson, heb ik nog lang contact gehouden.  Ze waren afkomstig uit Vänersborg, daar ben ik een paar keer geweest. De anderen weet ik niet meer.

In de verte het podium. https://en.wikipedia.org/wiki/Isle_of_Wight_Festival_1970

Hippies, love, peace en dope. De mannen met kort haar zijn Amerikaanse GI's gestationeerd in Duitsland, die zijn heel blij in Duitsland en niet in Vietnam te zitten.

Ingemar met een Amerikaanse vriendin uit Washington DC

Het podium, de man links is ook een Yank, maar zeker geen GI.